Bij een crematie gaat een vuurvast steentje mee de oven in ter identificatie van de overledene. Dit steentje krijgen nabestaanden samen met de as mee naar huis. Zo'n steentje is onaantrekkelijk om te zien, maar kan toch van grote waarde zijn. Wat doe je er dan mee? Er zijn kant-en-klare blikjes te koop waar je zo'n steentje in kan doen, misschien gooi je het tijdens het uitstrooien van de as in zee of in de natuur, of je laat het jaren ongebruikt in een la liggen (zoals ik heb gedaan). Ik vond dat het crematiesteentje van m'n moeder meer verdient dan dat.
Aangezien het steentje gemaakt is van vuurvast materiaal, net zoals de planken waarop keramiek gestookt wordt in een keramiekoven, kwam ik op het idee om het steentje te decoreren, te glazuren en mee te stoken. Zie hieronder het resultaat. De metamorfose van een onaantrekkelijk crematiesteentje naar een voor mij prachtige dierbare koestersteen met een vlinder. Vlinder, het symbool van transformatie.
